Καταρχήν, ένα καταπίστευμα δεν είναι εταιρεία. Είναι κάτι διαφορετικό.
Το Καταπίστευμα είναι μια νομική ρύθμιση. Στο πλαίσιο ενός Καταπιστεύματος, ένας κάτοχος ενός συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου – ο Ιδρυτής – μεταβιβάζει σε άλλο πρόσωπο – τον Καταπιστευματοδόχο – τον τίτλο ιδιοκτησίας του περιουσιακού στοιχείου. Σύμφωνα με τους όρους του Καταπιστεύματος, ο Καταπιστευματοδόχος είναι υποχρεωμένος να διατηρεί, να προστατεύει και να χρησιμοποιεί το περιουσιακό στοιχείο προς όφελος ορισμένων προσώπων που κατονομάζονται από τον Ιδρυτή – τους Δικαιούχους.
Το κρίσιμο πλεονέκτημα ενός Καταπιστεύματος είναι ο νομικός διαχωρισμός μεταξύ της ιδιοκτησίας (νόμιμος τίτλος) ενός περιουσιακού στοιχείου και του ωφέλιμου συμφέροντος (πραγματικό οικονομικό εισόδημα και οφέλη) που προκύπτουν από αυτό το περιουσιακό στοιχείο. Ο Ιδρυτής δημιουργεί το καταπίστευμα. Ο Καταπιστευματοδόχος είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης της ιδιοκτησίας καταπιστεύματος. Ωστόσο, ο Καταπιστευματοδόχος είναι υποχρεωμένος να ενεργεί προς το συμφέρον των Δικαιούχων. Οι Δικαιούχοι είναι αυτοί στους οποίους περιέρχονται τα οικονομικά οφέλη από την ιδιοκτησία καταπιστεύματος – αν και αυστηρά με τον τρόπο που ορίζει ο Ιδρυτής.
Γιατί είναι καλό;
Για τον Ιδρυτή: Ό,τι δεν Σου ανήκει δεν μπορεί να σου αφαιρεθεί. Ασφάλεια μέσω του διαχωρισμού. Ταυτόχρονα, καθορίζετε ακριβώς πώς θα χρησιμοποιηθούν τα περιουσιακά στοιχεία, από ποιον, πότε, πόσα και σε ποιον θα καταλήξουν τελικά – κατά τη διάρκεια της ζωής σας και μετά. Είναι σαν τελική διαθήκη, αλλά καλύτερο.
Για τον Δικαιούχο: Απολαύστε το εισόδημα χωρίς να σηκώσετε το βάρος της ιδιοκτησίας. Σεβαστείτε τα όρια που θέτει ο Ιδρυτής.
Για τον Καταπιστευματοδόχο: Λοιπόν, Καταπιστευματοδόχος δεν κερδίζει ιδιαίτερα πολλά. Ο Καταπιστευματοδόχος λειτουργεί ως θεματοφύλακας και νόμιμος φύλακας της ιδιοκτησίας καταπιστεύματος. Για την υπηρεσία αυτή δικαιούται επαγγελματική αμοιβή, όπως καθορίζεται από τους όρους του Καταπιστεύματος. Ενώ ο Καταπιστευματοδόχος κατέχει την ιδιοκτησία καταπιστεύματος και έχει σημαντικές λειτουργικές εξουσίες, το τελικό καταπιστευματικό καθήκον του είναι έναντι των Δικαιούχων και, σιωπηρά, έναντι του Ιδρυτή. Αυτή η υποχρέωση είναι εκτελεστή από τα δικαστήρια σύμφωνα με τους νόμους περί καταπιστεύματος.
Ο Ιδρυτής μπορεί επίσης να διορίσει έναν Προστάτη στο Καταπίστευμα. Η λειτουργία των Προστατών είναι να επιβλέπουν τον Καταπιστευματοδόχο. Ο Προστάτης έχει την εξουσία να απομακρύνει έναν Καταπιστευματοδόχο για παραβίαση της υποχρέωσης καταπιστεύματος ή να ασκήσει βέτο σε ορισμένες αποφάσεις του Καταπιστευματοδόχου εάν κριθεί ότι αντίκεινται στο βέλτιστο συμφέρον του Δικαιούχου. Δεν είναι υποχρεωτικός ο διορισμός Προστάτη, ωστόσο, είναι κοινή πρακτική και παρέχει πρόσθετη διασφάλιση στον Ιδρυτή και στους δικαιούχους.
Για παθητική προστασία περιουσιακών στοιχείων ΚΑΙ σχεδιασμό διαδοχής όλα σε ένα πακέτο, το Καταπίστευμα είναι ίσως το πιο αποτελεσματικό εργαλείο που υπάρχει.