Ναι – εκτός αν τυνχαίνει να ζείτε σε μία από τις ελάχιστες εναπομείναντες κομμουνιστικές δικτατορίες.
Εκτός αυτού, οι μετοχές μιας εταιρείας είναι απλώς προσωπική ιδιοκτησία. Μπορείτε να τις αποκτήσετε ελεύθερα και να αποκτήσετε όσες επιθυμείτε. Από νομικής απόψεως, δεν διαφέρει σε τίποτα από την ιδιοκτησία μιας εγχώριας επιχείρησης. Ένας τραπεζικός λογαριασμός είναι απλώς μία νομική σύμβαση ανάμεσα σε εσένα και σε μια τράπεζα, με την οποία η τράπεζα … δανείζετε τα χρήματά σου μέχρι να τα ζητήσεις πίσω.
Τούτων λεχθέντων, δεν πρέπει να αναμένετε πως θα κρατήσετε μυστικές αυτές τις ενέργειες σας. Υπάρχουν πολλά διεθνή συστήματα ανταλλαγής πληροφοριών, γνωστά με τις συντομογραφίες τους: ΣΑΠ (CRS) – Συστήμα Αναφοράς Πιστωτή, FATCA – Νόμος περί φορολογικής συμμόρφωσης αλλοδαπών λογαριασμών, ΣΑΔΣ (MLAT) – Συνθήκες Αμοιβαίας Δικαστικής Συνδρομής. Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις αυτές, η κυβέρνησή σας μπορεί, και κατά πάσα πιθανότητα θα λάβει πληροφορίες αναφορικά με τις οικονομικές σας δραστηριότητες στο εξωτερικό – ιδίως, τα υπόλοιπα των τραπεζικών λογαριασμών, τόσο των ιδιωτικών όσο και των εταιρικών. Επίσης, υπάρχουν και οι κανόνες περί ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιριών (ΕΑΕ- CFC ). Τα πιο πάνω ισχύουν σε πολλές αναπτυγμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Ρωσία, η Βραζιλία, η Νέα Ζηλανδία και αρκετές άλλες. Με απλά λόγια, σύμφωνα με τους κανονισμούς ΕΑΕ, αν είστε ιδιοκτήτης και ελέγχετε μια ξένη εταιρεία, τότε το εισόδημα αυτής της ξένης εταιρείας μπορεί να θεωρηθεί ως το προσωπικό σας εισόδημα για φορολογικούς σκοπούς στη χώρα σας, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα ποσά εξακολουθούν να βρίσκονται τον ισολογισμό ενός ξεχωριστού προσώπου (της εταιρείας) και δεν έχουν ακόμη καταβληθεί σε εσάς. Υπάρχουν πολλές μεταβλητές και εξαιρέσεις επ’ αυτού, και τα χειροτέρα σενάρια σπάνια πραγματοποιούνται. Συνεπώς, προτού προχωρήσετε με την σύστασή μίας ξένης εταιρείας, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν εγχώριο αρμόδιο λογιστή ή δικηγόρο που ασχολείται με τα φορολογικά.
