Σε σχεση με την ιδιοκτησία μίας εταιρείας, ο τελικός πραγματικός δικαιούχος (UBO) της εταιρείας είναι το πρόσωπο που είναι ο πραγματικός οικονομικός ιδιοκτήτης της επιχείρησης και, επομένως, αυτός που δικαιούται τα οφέλη από αυτήν την επιχείρηση (όπως τα μερίσματα και τα κέρδη από την πώληση της εταιρείας). Συνεπώς, ο τελικός πραγματικός δικαιούχος είναι παράλληλα, ο άνθρωπος που διατρέχει τον πραγματικό οικονομικό κίνδυνο σε περίπτωση αποτυχίας της εταιρείας, χάνοντας σε μία τέτοια περίπτωση το κεφάλαιο που έχει επενδυσεί στην εταιρεία αυτή. Πολύ συχνά (αλλά όχι πάντα), ο τελικός πραγματικός δικαιούχος είναι το πρόσωπο που έχει σχεδιάσει την επιχείρηση που εκτελεί η εταιρεία και έχει ιδρύσει την εταιρεία για το σκοπό αυτό. Προφανώς, μια επιχείρηση μπορεί να έχει έναν ή περισσότερους πραγματικούς δικαιούχους. Ο πραγματικός δικαιούχος και ο μέτοχος μιας εταιρείας μπορεί να είναι το ίδιο πρόσωπο (και συχνά είναι), αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Αυτό ισχύει στην περίπτωση που ο πραγματικός δικαιούχος έχει επιλέξει να χρησημοποιήσει τις υπηρεσιες ενός αντικαταστάτη (nominee) μετόχου προκειμένου να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Για πρακτικούς λόγους συμμόρφωσης και για λόγους δέουσας επιμέλειας, οι πάροχοι χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών (όπως οι τράπεζες και οι εταιρείες παροχής διοικητικών υπηρεσιών, όπως εμείς) επιδιώκουν πάντοτε να καθορίσουν και να εξακριβώσουν ποιος είναι ο τελικός πραγματικός δικαιούχος της εταιρείας και τα περιουσιακά στοιχεία της νέα εταιρείας. Αυτή είναι μια εκ του νόμου απαίτηση, η οποία απορρέει ειδικότερα από τους νόμους και τους κανονισμούς κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
